بیسکویت چیست

ایده ساخت بیسکویت به رومیان برمی گردد. کلمه بیسکویت برگرفته از کلمه cuit در زبان فرانسه یا از کلمه biscoctus لاتین می‌باشد، در اصل استفاده از واژه بیسکویت بر روش پخت آن باز میگردد چرا که اساس پخت بیسکویت در دو مرحله می‌باشد و بیسکویت به معنای دو بار پخته شده است.

همانطور که میدانید بیسکویت را برخلاف برخی کوکی ها و شیرینی های دیگر براحتی میتوان در فضای آزاد نگهداری کرد ، دلیل این امر نحوه پخت بیسکویت می باشد . در مرحله اول بیسکویت در فر داغ برای مدت زمان کوتاه در حد چند دقیقه برشته شده و بعد از خروج از فر داغ، مجدداً به فر خاموش و در حال خنک شدن برگردانیده می‌شود و بدین ترتیب بیسکویت خشک و قابل نگهداری در هوای آزاد می‌باشد.

استثناهایی نیز در تهیه بیسکویت وجود دارد و نحوه پخت همه بیسکویت ها بدین صورت نیست ، برخی بیسکویت ها سرخ میشوند و در برخی بیسکویت‌ها مثل بیسکویت‌های ایتالیایی خمیر اول پخته شده و سپس خنک شده و برش زده و دوباره در حرارت بالا خشک می‌شوند تا ترد و خشک شوند.

استفاده از تخم مرغ و بسیاری از مغزها در تهیه بیسکویت در زمان قرون وسطی رایج شد این فرایند به ترد تر شدن بیسکویت کمک کرد. پس از ان در قرون 18 و 19 و پس از آن بیسکویت هایی با روش های پخت متفاوت و بیسکویت های یخچالی تولید شدند. در طی قرن 19 فرآورده‌های شیمیایی مثل بی‌کربنات سدیم یا جوش شیرین در تولید کلوچه‌ها و بیسکویت‌ها به کار گرفته شد و کیفیت این محصولات کارخانه ای به نحو چشمگیری افزایش پیدا کرد.

نکته مهم در فرایند تولید بیسکویت

یک از دغدغه های امروز افراد در استفاده از محصولات غذای صنعتی وجود مواد نگهدارنده و مضرات و مشکلاتی که ممکن است ایجاد کند ، می باشد .از جمله مزایای بیسکویت نسبت به دیگر محصولات مشابه (کیک، کلوچه و…) این است که چون غالب میکروارگانیسم‌ها در حضور رطوبت امکان رشد دارند و رطوبت بیسکویت بسیار پایین و معمولاً کمتر از 3 درصد می‌باشد، به همین دلیل در بیسکویت نیازی به استفاده از مواد نگه‌دارنده نیست و در مقایسه با محصولات مشابه در آن از هیچ نوع ماده نگه‌دارنده‌ای استفاده نمی‌شود و همین امر سالم‌تر بودن بیسکویت را اثبات می‌نماید.